سجاحلغتنامه دهخداسجاح . [ س َ ] (اِخ ) بنت الحارث بن سوید تمیمیة متنبیة. نام زنی متنبیة که در کذب بدان مثل زنند و گفته اند: اکذب من سجاح . (منتهی الارب ). نام زنی از بنی تمیم ،
سَاحَتِهِمْفرهنگ واژگان قرآنآستانه خانه هايشان (نزول عذاب به ساحت آنان ، کنايه است از نزول آن از همه طرف ، به طوري که عذاب ايشان را احاطه کند .)