قحدةلغتنامه دهخداقحدة. [ ق َ ح َ دَ ] (ع اِ) بُن کوهان . || کوهان . || میان تهیگاه کوهان . ج ، قِحاد و اَقحُد. (منتهی الارب ) (آنندراج ).
قحدةلغتنامه دهخداقحدة. [ ق َ دَ ] (ع ص ) بزرگ کوهان . (منتهی الارب ) (آنندراج ): ناقة قحده ؛ شتر بزرگ کوهان . (منتهی الارب ).
قحدلغتنامه دهخداقحد. [ ق َ ] (ع مص ) برآمدن کوهان شتر. بزرگ شدن کوهان شتر. (منتهی الارب ) (آنندراج ). گویند: قحد الجمل قحداً؛ برآمد کوهان وی و بزرگ شد. (منتهی الارب ).