قحزلغتنامه دهخداقحز. [ق َ ] (ع مص ) برجستن و بی آرامی کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). گویند: قحز قحزاً؛ برجست و بی آرامی کرد. (منتهی الارب ). || زدن . (منتهی الارب ) (آنندراج
قحوزلغتنامه دهخداقحوز. [ق ُ ] (ع مص ) کمیز انداختن سگ . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || مرده وار برافتادن . (منتهی الارب ).