قماجلغتنامه دهخداقماج . [ ] (اِخ ) (...صاحب ) حاجب سلطان ملکشاه بن آلب ارسلان . رجوع به تاریخ گزیده چ لندن ج 1 ص 444 شود.
قماجلغتنامه دهخداقماج . [ ] (اِخ ) (امیر...) والی بلخ در زمان سلطان سنجر بود که به وسیله حشم غزان [ طایفه ای از ترکمانان ] به قتل رسید. رجوع به حبیب السیر چ خیام ج 2 ص 510، 511،
قمالغتنامه دهخداقما.[ ق ُم ْ ما ] (مغولی ، اِ) زن غیرمحترمه مانند متعه وامثال آن که مرد بر سر عقدی یا محترمه ٔ خود گیرد. کنیزک . (غیاث اللغات ). قوما. زن مملوکه : این دو نوباوه
قماچلغتنامه دهخداقماچ . [ ق ُ ] (اِ) کماچ و آن نوعی است از نان و ظاهراً لفظ ترکی است . (غیاث اللغات ).
قمأنینهلغتنامه دهخداقمأنینه . [ ق ُ م َءْ ن َ / ن ِ ] (اِ مص ، از اتباع ) تکبر. (فرهنگ نظام ): با قمأنینه و طمأنینه .