قشونلغتنامه دهخداقشون . [ ق ُ ] (اِخ ) دهی از دهستان قیس آباد بخش خوسف شهرستان بیرجند در 53 هزارگزی جنوب خوسف و سرراه مالرو عمومی سرچاه . موقع جغرافیایی آن دامنه و هوای آن معتدل
قشونلغتنامه دهخداقشون . [ ق ُ ] (ترکی ، اِ) لشکر. گروهی از فوج . (آنندراج ). درحقیقت این کلمه بدون واو است و واو را برای اظهار ضمه در ترکی نویسند و فارسیان اکثر قشون را به واو م
قشونیةلغتنامه دهخداقشونیة. [ ق َ نی ی َ ] (ع ص ) از شتران ، شتری است که دارای پوستی نازک و دهانی تنگ باشد. (اقرب الموارد). در منتهی الارب آمده : قشونیة بضم و شدّ الیاء؛ شتر تنک و
قشونیةلغتنامه دهخداقشونیة. [ ق ُ نی ی َ ] (ع ص ) شتر تنک و سبک پوست و تنگ دهن . (منتهی الارب ). رجوع به قَشونیّة شود.
فرستادنگویش خلخالاَسکِستانی: viyand.e دِروی: viyand.en شالی: viyand.an کَجَلی: râ kard.an کَرنَقی: âdan کَرینی: viyandan کُلوری: viyandan گیلَوانی: viyandi لِردی: xərəs.ân.əs.an
آفتِ سیاهیِ گندمگویش کرمانشاهکلهری: ku:ra گورانی: ku:ra سنجابی: ku:ra کولیایی: ku:ra زنگنه‌ای: ku:ra جلالوندی: ku:ra زوله‌ای: ku:ra کاکاوندی: ku:ra هوزمانوندی: ku:ra
سرخوردهگویش کرمانشاهکلهری: ku:ra گورانی: ku:ra سنجابی: ku:ra کولیایی: ku:ra زنگنه‌ای: ku:ra جلالوندی: ku:ra زوله‌ای: ku:ra کاکاوندی: ku:ra هوزمانوندی: ku:ra
کجاگویش کرمانشاهکلهری: ku:/ ku:ra گورانی: ku:/ku:ra سنجابی: ku:/ku:ra کولیایی: ku:/ku:ra زنگنه‌ای: ku:/ ku:ra جلالوندی: ku:/ ku:ra زوله‌ای: ku:/ ku:ra کاکاوندی: ku:/ ku:ra هوزم
کورهراهِ کوهستانیگویش خلخالاَسکِستانی: mâla râ دِروی: mâla râ شالی: beza râ کَجَلی: kura râh کَرنَقی: kura râ کَرینی: bəzza râ کُلوری: mâla râ گیلَوانی: mâla râ لِردی: mâla râ