خربگیریلغتنامه دهخداخربگیری . [ خ َ ب ِ ] (حامص مرکب ) عمل گرفتن خر. کلمه ای است مزاح گونه یا فحش گونه و بوقت بیان عملی گفته میشود که در آن عمل قدرتی مزاحم مردمان شود و بزجر و حبس
پل خربگیریلغتنامه دهخداپل خربگیری . [ پ ُ ل ِ خ َ ب ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) در اصطلاح عوام ، گزَک . موقع امتحان .
خربلغتنامه دهخداخرب . [ خ َ رَ ] (اِخ ) سرزمین سخت و پرسنگلاخی است بین «سجا» و «ثعل » در دیار بنی کلاب . (از معجم البلدان ).
خربلغتنامه دهخداخرب . [ خ َ رَ ] (ع اِ) شوات نر. ج ، خَربان . || موی فراخیده ٔ در تهیگاه . || موی در وسط مرفق که بعض آن فراخیده و بعضی غیر فراخیده باشد. ج ، اخراب ، خراب ، خربا
خربلغتنامه دهخداخرب . [ خ َ رِ ] (اِخ ) اسم سرزمین وسیعی است بین «هبت » و «شام ». (از معجم البلدان ).- دورالخرب (اِخ ) ؛ نام موضعی است به سرمن رأی . (از معجم البلدان ).
