خورشگرلغتنامه دهخداخورشگر. [ خوَ / خ ُ رِ گ َ ] (ص مرکب ) آشپز. طباخ . (ناظم الاطباء). خوالیگر. خوالگر. دیگ پز. باورچی . خورده پز. مطبخی . خوالگیر. پزنده . خوراک پز. (یادداشت مؤل
خورشگرفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده= آشپز: ◻︎ ز هر گوشت از مرغ و از چارپای / خورشگر بیاورد یک‌یک به جای (فردوسی: ۱/۴۹).
خورش رستملغتنامه دهخداخورش رستم . [ خ ُ رِ رُ ت َ ] (اِخ ) نام یکی از دهستانهای دوگانه ٔ بخش شاهرود شهرستان هروآباد. این دهستان در جنوب شهرستان هروآباد واقع و از شمال بدهستان خان اند
خورش خوریلغتنامه دهخداخورش خوری . [ خوَ / خ ُ رِ خوَ / خ ُ ] (حامص مرکب ) عمل خوردن خورش . || (اِ مرکب ) ظرفی که در آن خورش می ریزند. (یادداشت بخط مؤلف ).
هنگامی که می خواستم از پله ها پایین بیایم ، پایم گیر کرد و زمین خوردم. (/ وقتی که از پله ها پایین می آمدم، پایم گیر کرد و زمین خوردم.)گویش اصفهانی تکیه ای: vaxdi amgâ pellahâ-de ǰir ehon, pâm gir beka-vo zemin gelâɂun طاری: vaxdi pellahâ-vâ ǰer atumayun, pâm gir-eš ka-vo zimin bumayun. طامه ای: vaxdi ke pe
راهآبگویش خلخالاَسکِستانی: gəvl دِروی: âva râ/ gәvl شالی: âva râ کَجَلی: owa râh کَرنَقی: âva râ کَرینی: âva râ کُلوری: âva râ گیلَوانی: gəvl لِردی: ova râ
بشکةگویش خلخالاَسکِستانی: bâška دِروی: âva bâška شالی: bâška کَجَلی: ova bâška کَرنَقی: âva bâška کَرینی: boška کُلوری: âva bâška گیلَوانی: bâška لِردی: bâška