خودتراشلغتنامه دهخداخودتراش . [ خوَدْ / خُدْ ت َ ] (نف مرکب ) که خود تراشد. || (اِ مرکب ) تیغ که تیغه ٔ آن بدسته پیوسته نیست و در هر بار تراشیدن تیغه را عوض توان کرد. (یادداشت بخط
خودتراشفرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. آلتی کوچک با تیغ تیز برای تراشیدن ریش و موهای بدن.۲. مدادتراش.
