خوایلغتنامه دهخداخوای . [ خوا / خا ] (اِ) ذوق . چاشنی . مزه . || خوش . (ناظم الاطباء). || خوشمزگی . لذت .
خوایةلغتنامه دهخداخوایة. [ خ َ ی َ ] (ع اِمص ) سبک دوی اسبان . || فراخی اندرون پالان .(منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || (اِ) لوله ٔ سنان که سر نیزه در وی باشد.
خوایةلغتنامه دهخداخوایة. [ خ َ ی َ ] (ع مص ) ربودن چیزی را. خواء. || خالی شدن خانه از اهل خود. خواء. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خواب جایلغتنامه دهخداخواب جای . [ خوا / خا ] (اِ مرکب ) خوابگاه . اطاق خواب . مَرقَد. (یادداشت بخط مؤلف ) : چو رفتی ز مجلس سوی خوابجای پس از خواب مستی بمجلس میای . نزاری قهستانی .ک