دریاوشلغتنامه دهخدادریاوش . [ دَرْ وَ ] (ص مرکب ) دریافش . دریاکردار. همانند دریا. بحرسان .- دست دریاوش ؛ کف بخشنده و کریم : امیر ارغون در راه دست دریاوش چون یاران نیسان گشاده گر
دریا شکافتنلغتنامه دهخدادریا شکافتن . [ دَرْ ش ِ ت َ ] (مص مرکب ) پیمودن بحر. دریا گذاردن : ندانی که سعدی مکان از چه یافت نه هامون نوشت و نه دریا شکافت .سعدی .
دریا شکللغتنامه دهخدادریا شکل . [ دَرْ ش َ / ش ِ ] (ص مرکب ) بشکل دریا. چون دریا : دوستگانی دادشاهم جام دریاشکل و من خوردم آن جام و شکوفه کردم و رفتم ز دست .خاقانی .