دعبلةلغتنامه دهخدادعبلة. [ دِ ب ِ ل َ ] (ع اِ) ماده شتر توانا. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || شارف . (اقرب الموارد). رجوع به دعبل شود. || دزد. (منتهی الارب ).
دعبللغتنامه دهخدادعبل . [ دِ ب ِ ] (ع اِ) بیضه ٔ غوک . || ناقه ٔ توانا. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || شارف و شتر مسن و سالخورده . (از اقرب الموارد). شتر بلند. || دزد. (من
دعبلفرهنگ نام‌ها(تلفظ: deebal) (در عربی) ماده شتر نیرومند ؛ (در اعلام) نام یکی از شاعران شیعه به نام علی بن رزین خزاعی معروف به دِعبل خزاعی .
دعبل خزاعیلغتنامه دهخدادعبل خزاعی . [ دِ ب ِ ل ِ خ ُ عی ی ] (اِخ ) ابن علی بن رزین ، مکنی به ابوعلی . از خاندان طاهر ذوالیمینین و ایرانی بود و مدائح اهل بیت رسول گفتی . (یادداشت مرحوم