دامنفرهنگ انتشارات معین(مَ) (اِ.) = دامان : 1 - بخش پایین جامه . 2 - کنارة هر چیز. 3 - گستره ، پهنه . 4 - آغوش ، بغل . ؛~آلوده بدکار، بدنام . ؛~از چیزی برافشاندن ترک آن چیز کردن .
دامنگویش اصفهانی تکیه ای: dâmun طاری: dâman طامه ای: dâman / pâcin طرقی: dâmun کشه ای: dâman نطنزی: dâmen