دژگیرلغتنامه دهخدادژگیر. [ دَ ] (اِ مرکب ) آلتی است آهنی که بدان خمیر چسبیده ٔ تغار را دور کنند. (از آنندراج ).
دژگیرلغتنامه دهخدادژگیر. [ دُ ] (ص مرکب ) ترش و حامض وتند و تیز. (آنندراج ). ترش و حامض . (ناظم الاطباء).
دژینهلغتنامه دهخدادژینه . [ دَ ن َ / ن ِ ] (اِ) درفش کفشگران . (ناظم الاطباء). بیز که از آلات کفشگران است . (از لسان العجم شعوری ج 1 ورق 443). بیز. درفش .
دژیپهلغتنامه دهخدادژیپه . [ دَ پ َ / پ ِ ] (اِ مرکب ) دژپیه . (از برهان ). مصحف دژپیه است . رجوع به دژپیه شود.
دوژینهلغتنامه دهخدادوژینه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ) دوزنه . دوزینه . نیش حیوانات گزنده . (ناظم الاطباء). به معنی دوزنه است که نیش جانوران گزنده باشد. (برهان ) (آنندراج ). به معنی دوژه
جوّدوستatmophileواژه‌های مصوب فرهنگستانویژگی عناصری که بیش از همه در جوّ زمین وجود دارند، مانند H, C, N, O, I و گازهای نادر