دج دجلغتنامه دهخدادج دج . [ دَ دَ ] (ع اِ صوت ) کلمه ای است که بدان دجاجه را خوانند. (از منتهی الارب ). توتو.
رفتمگویش اصفهانی تکیه ای: bešdu(n) طاری: bešoyu(n) طامه ای: bošeɹo(n)/ bošso(n) طرقی: bešoyo(n) کشه ای: bešoyo(n) نطنزی: bašiyo(n)
ببینمگویش اصفهانی تکیه ای: bevinu(n) طاری: beynu(n) طامه ای: bovino(n)/boyno(n) طرقی: beyno(n) کشه ای: beyno(n) نطنزی: beyno(n)
میگویمگویش اصفهانی تکیه ای: avâǰu(n) طاری: avâǰu(n) / aǰu(n) طامه ای: vâǰo(n) طرقی: avâǰo(n) کشه ای: avâǰo(n) نطنزی: veǰo(n)
میرفتمگویش اصفهانی تکیه ای: ašdu(n) طاری: ašoyu(n) طامه ای: šeɹo(n) / šeɂo(n) طرقی: ašoyo(n) کشه ای: ašoyo(n) نطنزی: šiyo(n)
رفتهامگویش اصفهانی تکیه ای: bešdeɂu(n)/šuweɂu(n) طاری: bešdayu(n) طامه ای: bošeɹeɂo(n) طرقی: bešiyayo(n) کشه ای: bešiyo(n) نطنزی: bašiyayo(n)
