دودولغتنامه دهخدادودو. [ دَ / دُو دَ / دُو ] (اِ مرکب ) تکرار«دو» «ریشه ٔ مضارع دویدن ». دویدن از پی هم . پی در پی دویدن . (از یادداشت مؤلف ).- چشمهای کسی به دودو افتادن ؛ دود
دودولغتنامه دهخدادودو. [ دُ دُ ] (اِخ ) دهی است از دهستان حومه ٔ بخش میناب شهرستان بندرعباس . 450 تن سکنه . آب آن از رودخانه . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).
دودولغتنامه دهخدادودو. [ دُ دُ ] (اِخ ) دهی است از دهستان سیریک بخش میناب شهرستان بندرعباس . 500 تن سکنه . آب آن از چاه . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).
دودولغتنامه دهخدادودو. [ دُ دُ ] (ص مرکب ) دوبدو. دو با دو. (ناظم الاطباء). مثنی . (ترجمان القرآن ). || (اصطلاح نرد) در اصطلاح نرد عبارت است از اینکه هریک از دو مقامر بازی را دو
رفتمگویش اصفهانی تکیه ای: bešdu(n) طاری: bešoyu(n) طامه ای: bošeɹo(n)/ bošso(n) طرقی: bešoyo(n) کشه ای: bešoyo(n) نطنزی: bašiyo(n)
ببینمگویش اصفهانی تکیه ای: bevinu(n) طاری: beynu(n) طامه ای: bovino(n)/boyno(n) طرقی: beyno(n) کشه ای: beyno(n) نطنزی: beyno(n)
میگویمگویش اصفهانی تکیه ای: avâǰu(n) طاری: avâǰu(n) / aǰu(n) طامه ای: vâǰo(n) طرقی: avâǰo(n) کشه ای: avâǰo(n) نطنزی: veǰo(n)
میرفتمگویش اصفهانی تکیه ای: ašdu(n) طاری: ašoyu(n) طامه ای: šeɹo(n) / šeɂo(n) طرقی: ašoyo(n) کشه ای: ašoyo(n) نطنزی: šiyo(n)
رفتهامگویش اصفهانی تکیه ای: bešdeɂu(n)/šuweɂu(n) طاری: bešdayu(n) طامه ای: bošeɹeɂo(n) طرقی: bešiyayo(n) کشه ای: bešiyo(n) نطنزی: bašiyayo(n)
