دوبرگلغتنامه دهخدادوبرگ . [ دُ ب َ ] (ص مرکب ) گیاه تازه روییده که هنوز شاخ میانین آن دیده نشود. (یادداشت مؤلف ).- دوبرگ شدن گیاه ؛ پس ازسر برکردن از زمین دوپاره شدن آن . دو قس
دوبرگهلغتنامه دهخدادوبرگه . [ دُ ب َ گ َ / گ ِ ] (ص نسبی ، اِ مرکب ) دوبرگ . (یادداشت مؤلف ). رجوع به دوبرگ شود. || علفی مشهور است . برادر سه برگه که در چمنزارها روید و زیاده از
دوبرجهلغتنامه دهخدادوبرجه . [ دُ ب ُ ج َ ] (اِخ ) دهی است از بخش اسفراین شهرستان بجنورد. دارای 109 تن سکنه . آب آن از قنات است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
جوّدوستatmophileواژه‌های مصوب فرهنگستانویژگی عناصری که بیش از همه در جوّ زمین وجود دارند، مانند H, C, N, O, I و گازهای نادر