پنبه وزلغتنامه دهخداپنبه وز. [ پَم ْ ب َ / ب ِ وَ ] (نف مرکب ) پنبه زن . پنبه بز. حلاّج . نداف . (برهان قاطع) : سر انا الحق نبود در سر هر پنبه وزلایق حلاج بود مرتبه ٔ دار عشق .نزار
پنبه زدنلغتنامه دهخداپنبه زدن . [ پَم ْ ب َ / ب ِ زَ دَ ] (مص مرکب ) بیرون کردن پنبه از تخم . حلاجی کردن پنبه . تندیف . نَدف . حَلج . نَدش . (منتهی الارب ). || پر کردن پنبه در چیزی
پنبه زارلغتنامه دهخداپنبه زار. [ پَم ْ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) زمینی که در آن پنبه کشته اند. مقطن . (دهار). مقطَنة. (منتهی الارب ): اتفاقاً برفی عظیم افتاده بود و دشت و صحرا پنبه زار
پنبه زرگوتیلغتنامه دهخداپنبه زرگوتی . [ پَم ْ ب َ زَ ](اِخ ) نام قریه ای از دهستان رودپی در فرح آباد مازندران . (سفرنامه ٔ مازندران و استراباد رابینو ص 120).
پنبه زنلغتنامه دهخداپنبه زن . [ پَم ْ ب َ / ب ِ زَ ] (نف مرکب ) پنبه بز. پنبه وز. بهینه . بهین . حلاّج . ندّاف . (دهار) : آن شنیدی که بود پنبه زنی مفلس و غلتبانْش خواند زنی .سنائی