پاکجامهلغتنامه دهخداپاکجامه . [ م َ / م ِ ] (ص مرکب ) عفیف . پارسا : [ مردم گرگان ]مردمانی اند درشت صورت و جنگی و پاک جامه و بامروت و میهمان دار. (حدود العالم ). و مردمان این شهر [
پاچکلغتنامه دهخداپاچک . [ چ َ ] (اِ) سرگین خشک شده ٔ گاو. سرگین گاو که بدست پهن و خشک کنند سوختن را. غوشاک . غوشا. تپاله .