پوژنلغتنامه دهخداپوژن . [ ژَ ] (اِ) آبله ها که از کثرت کار بدست پدید آید. || زمین پاک . (آنندراج ). زمین پاک کرده . (شرفنامه ٔ منیری ). پوزن . (برهان ).
پوژونلغتنامه دهخداپوژون . (اِخ ) پسر تومی تو، رئیس ایل هوئی هه بچین در حدود نیمه ٔ اول قرن هفتم میلادی . (احوال و اشعار رودکی ج 1 ص 193).