پولادپوش . (نف مرکب ) که پولاد پوشد. || که زره و جوشن یا برگستوان آهنین دارد : تو گفتی که دریا بجوش آمده ست برو موج پولادپوش آمده ست . فردوسی .ز پولادپوشان لشکر

پولادپوش

فرهنگ انتشارات معین

(ص فا.) مرد جنگی ، آن که زره بر تن کند.

پولادپوش

فرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده

جست‌وجوی مشابه غلط تایپی

زنگ‌زدگی فولاد پوشش‌دار

rusting failure of coated steel

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعی زنگ‌زدگی که به چهار طریق روی می‌دهد، یکی به‌صورت نقطه‌ای در ناحیۀ آسیب‌دیده، دیگری در نواحی بسیار کوچک در محل پرچ، سومی در زنگ‌گره‌هایی که به زیر پوشش راه

پولادپشت

لغت‌نامه دهخدا

پولادپشت . [ پ ُ ] (ص مرکب ) که پشتی چون پولاد ضخم و قوی دارد : بدین گونه آن مرد پولادپشت بسی مرد لشکرشکن را بکشت .نظامی .

پ

لغت‌نامه دهخدا

پ . (حرف ) پ ِ یا پی یا باء معقوده یا باء فارسی ، نشانه ٔ حرف سیم است از حروف تهجی و آن یکی از حروف شفوی است . و این حرف خاص زبان فارسی باشد و عرب آنرا ندارد و

پچ

لغت‌نامه دهخدا

پچ . [ پ ِ ] (اِخ ) نامی است که آرناؤدها و ملل اسلاو به قصبه ٔ ایپک دهند. رجوع به ایپک شود.

پج

لغت‌نامه دهخدا

پج . [ پ َ ] (اِ) پژ. گریوه ٔ کوه . (رشیدی ). کوه . جبل . (رشیدی ) (جهانگیری ). رجوع به پژ شود.

معنی

جست‌وجوی مشابه

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جست‌وجوی غلط تایپی

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ انتشارات معین

فرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده

جست‌وجوی مشابه غلط تایپی

واژه‌های مصوب فرهنگستان

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

دیکشنری فارسی به انگلیسی