مغزجوشلغتنامه دهخدامغزجوش . [ م َ ] (نف مرکب ) به جوش آورنده ٔ مغز. شوراننده ٔ مغز : ساقی می مغزجوش درده جامی به صلای نوش درده .نظامی .
ریلبند مغزگوشهquartered tieواژههای مصوب فرهنگستاننوعی ریلبند چوبی که مغز چوب در یکی از گوشههای آن قرار گرفته باشد متـ . تراورس مغزگوشه
مغز روشنلغتنامه دهخدامغز روشن . [ م َ رَ / رُو ش َ ] (اِ مرکب ) سُعوط و نشوق و هر چیزی که به بینی کشند. (ناظم الاطباء).
خوش مغزلغتنامه دهخداخوش مغز.[ خوَش ْ / خُش ْ م َ ] (ص مرکب ) آنکه مغز خوب دارد. آنکه باطن خوش دارد. مقابل خوش ظاهر. مقابل خوب پوست .