مقناءةلغتنامه دهخدامقناءة. [ م َ ن َ ءَ ] (ع اِ) جایی که آفتاب نرسد. مقناة. مقنوءة. مقنوة. (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
مقناةلغتنامه دهخدامقناة. [ م َ ] (ع اِ) مقنوة. سایه که آفتاب بر آن نتابد. (مهذب الاسماء). و رجوع به ماده ٔ بعد شود.