مقاصاةلغتنامه دهخدامقاصاة. [م ُ ] (ع مص ) از کسی دور شدن . (دهار) (تاج المصادر بیهقی ) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || نبرد کردن به دوری . (منتهی الارب ) (آنندراج
معاصاةلغتنامه دهخدامعاصاة. [ م ُ ] (ع مص ) نبرد کردن به عصا. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). و گویند عاصانی معاصاة فعصوته ؛ با عصا یکدیگر را زدیم پس غالب شدم و چیره گ
مفاصاةلغتنامه دهخدامفاصاة. [ م ُ ] (ع مص ) جدا کردن چیزی را از چیز دیگر. (از اقرب الموارد). مفاصا. و رجوع به مفاصا شود.
مقاداةلغتنامه دهخدامقاداة. [ م ُ ] (ع مص ) برابری کردن و معارضه نمودن و گویند: لایقادیه احد؛ یعنی برابری نمی کند با او کسی . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
مقاذاةلغتنامه دهخدامقاذاة.[ م ُ ] (ع مص ) (از «ق ذ ی ») پاداش دادن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).