محایصةلغتنامه دهخدامحایصة. [ م ُ ی َ ص َ ] (ع مص ) حیاص . چپ دادن کسی را در کار و غلبه کردن . (از منتهی الارب ). چپ دادن کسی در کشتی و چیره شدن بر وی . (از ناظم الاطباء).
محایقةلغتنامه دهخدامحایقة. [م ُ ی َ ق َ ] (ع مص ) حسد کردن کسی را. || دشمن داشتن کسی را. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
محایاةلغتنامه دهخدامحایاة. [ م ُ ] (ع اِ) غذای کودک که بدان زندگی کند. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
محایاةلغتنامه دهخدامحایاة. [ م ُ ] (ع مص ) آتش رابه دمیدن زنده کردن . حاییت النار بالنفخ ؛ افروختم آتش را به دمیدن . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).