مخوصلغتنامه دهخدامخوص . [ م ُ خ َوْ وِ] (ع ص ) گیرنده ٔ عطا اگر چه قلیل باشد. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).گیرنده ٔ عطیه اگر چه اندک باشد. (ناظم الاطباء). || پ
مخوصةلغتنامه دهخدامخوصة. [ م ُ خ َوْ وِ ص َ ] (ع ص ) ارض مخوصة؛ زمینی که در آن برگ ارطی و الاء و عرفج و سنط باشد. (منتهی الارب ). زمینی که در آن گیاههای خاردار با برگ باشد . (ناظ