مهدوملغتنامه دهخدامهدوم . [ م َ ] (ع ص ) ویران شده . خراب شده . با زمین برابرشده . (ناظم الاطباء). بنای شکسته و ویران . (آنندراج ).- مهدوم ٌعلیهم ؛ زیرآواررفتگان . به آوارمردگان
مهدومةلغتنامه دهخدامهدومة. [ م َ م َ ] (ع ص ) ارض مهدومة؛ زمین باران سبک رسیده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).
مهد (محل نشوونما)فرهنگ فارسی طیفیمقوله: علیت نشوونما)، زمینۀ رشد، محیط مساعد، محل پرورش، کانون، مرکز، کاشانه، آشیانه گهواره، مبدأ انکوباتور، رحم، جنین، زادوولد زمینه، پسزمینه
کرمخوردگیِ دندانگویش خلخالاَسکِستانی: kərməjul دِروی: kəməjul شالی: kərməjul کَرنَقی: kərməjul کَرینی: kərməju(lin) کُلوری: kərm harda گیلَوانی: kangâru لِردی: kərməjalin