میبوسدگویش اصفهانی تکیه ای: mâč akere طاری: mâč akra طامه ای: mâč-e kere طرقی: mâč akera کشه ای: mâč akera نطنزی: mâč-e kere
میبویدگویش اصفهانی تکیه ای: bu akere طاری: biyow akra طامه ای: bu-ɂe kere طرقی: bo akera کشه ای: bo akera نطنزی: bu-ɂe kera
میبةلغتنامه دهخدامیبة. [ م َ ب َ ] (معرب ، اِ) معرب از می به [ می + به ] فارسی . (یادداشت مؤلف ). داروییست که از به و شراب یا دوشاب ترتیب دهند. معرب می به . (منتهی الارب ).
آمیبفرهنگ انتشارات معین[ فر. ] ( اِ.) جاندار ذره بینی تک سلولی از ردة آغازیان که در آب های شیرین و جاهای مرطوب و در آب حوض ها پیدا می شود. نوعی از آن در رودة انسان تولید می گردد و باع