موسعلغتنامه دهخداموسع. [ س ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از ایساع به معنی بادسترس و توانگر. ج ، موسعون : «و السماءبنیناها بأید و اًنا لموسِعون » (قرآن 47/51)؛ ای اغنیاء قادرون . (منتهی
موسعلغتنامه دهخداموسع. [ م ُ وَس ْ س َ ] (ع ص ، اِ) وسعت داده شده . گشاد و فراخ کرده شده . (ناظم الاطباء). فراخ کرده . گشاده .(یادداشت مؤلف ). || فراخ . وسیع. || (اصطلاح عروضی
چم سعدآبادلغتنامه دهخداچم سعدآباد. [ چ َ س َ ] (اِخ ) مؤلف مرآت البلدان نویسد: یکی از مزارع قم است . (ازمرآت البلدان ج 4 ص 261).
چم سعدیلغتنامه دهخداچم سعدی . [ چ َ س َ ] (اِخ ) مؤلف مرآت البلدان نویسد: یکی از مزارع نهاوند است که در جنوب شهر واقع شده و اراضی آن متصل به قصبه ٔ نهاوند میباشد. این آبادی جای یک
واجب موسعلغتنامه دهخداواجب موسع. [ج ِ ب ِ م ُ وَس ْ س َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) واجب به اعتبار وقت آن دو قسم است : واجب مضیق و واجب موسع. اگر زمان واجب زائد بر آن باشد واجب موسع نا
کسعوملغتنامه دهخداکسعوم . [ ک ُ ] (ع اِ) به لغت حمیر خر و حمار است . (از ناظم الاطباء). خر، لغت حمیری است و میم زائد است . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
شورگویش کرمانشاهکلهری: su:l̆/ šu:r گورانی: su:l̆ سنجابی: su:l̆/ šu:r کولیایی: su:l̆/ šu:r زنگنه‌ای: su:l̆/ šu:r جلالوندی: su:l̆/ šu:r زوله‌ای: su:l̆/ šu:r کاکاوندی: su:l̆/ šu:r
شغالگویش خلخالاَسکِستانی: š:âl دِروی: kašâl شالی: kašâl کَجَلی: šakkâl کَرنَقی: kašâl کَرینی: susar کُلوری: kašâl گیلَوانی: šâ:l لِردی: šakâl