مودعلغتنامه دهخدامودع . [ دَ ] (ع ص ) اسب آساینده و آسایش جوی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || پدرود کرده شده . (آنندراج ) (غیاث ). مودعه .
مودعلغتنامه دهخدامودع . [ دِ ] (ع ص ) پدرودکننده . (آنندراج ). پدرودکننده یعنی رخصت کننده . (غیاث ).
مجدعلغتنامه دهخدامجدع . [ م ُ ج َدْ دَ ] (ع ص ) علف که سر آن را ستور خورده باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). گیاهی که قسمت بالای آن خورده شده باشد. (از اقرب الموار
مجدعلغتنامه دهخدامجدع . [ م ُ ج َدْدِ ] (ع ص ) «جدعاً لک » گوینده کسی را یعنی دست و بینی تو بریده باد. (آنندراج ). گوینده ٔ به کسی «جدعاً له » یعنی بریده باد بینی و گوش او. (ناظ
مجدعلغتنامه دهخدامجدع . [ م ُ دِ ] (ع ص ) آنکه بدخوار گرداند کودک را. (آنندراج ) (از منتهی الارب ). کسی که به کودک خوراک ناگوار دهد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
مودعهلغتنامه دهخدامودعه . [ دَ ع َ ] (ع ص ) سپرده شده . (غیاث ) (آنندراج ). || کاشته شده . زراعت شده : تو بکردی او بکردی مودعه زان که ارض اﷲ آمد واسعه . مولوی .و رجوع به مودع شود