موبذلغتنامه دهخداموبذ. [ م َ ب َ / مو ب َ / مو ب ِ ] (معرب ، اِ) موبد. عالم و دانای پارسیان و حاکم مجوس . (ناظم الاطباء). ج ، مؤابذة. دانشمند و دانا. عالم پارسیان و حاکم مجوس .
موبذانلغتنامه دهخداموبذان . [ ب َ ] (معرب ، اِ) به معنی موبذ. معرب موبد. (منتهی الارب ). در لغت نامه های عرب موبذان را مفرد می شمارند به معنی موبذ. دانای مجوسان . (یادداشت مؤلف )
قائم بذاتلغتنامه دهخداقائم بذات . [ ءِ م ِ ب ِ ] (ص مرکب ) (اصطلاح فلسفی ) آنکه یا آنچه بخودی خود وجود دارد. قائم بنفس در مقابل قائم بغیر : زیرنشین علمت کائنات ما به تو قائم چو تو قا