نرجس المائدةلغتنامه دهخدانرجس المائدة. [ ن َ ج ِ سُل ْ ءِ دَ ] (ع اِ مرکب ) تواله . (مهذب الاسماء). نرگس خوان . نرگسه ٔخوان . بزماورد. زماورد. مهنا. میسر. لقمه ٔ قاضی . لقمه ٔ خلیفه . (
نرگسفرهنگ انتشارات معین(نَ گِ) [ په . ] (اِ.) 1 - گیاهی است از ردة تک لپه ای ها و گل هایش منفردند. تعداد گلبرگ هایش سه عدد و سفید رنگند و کاسبرگ هایش نیز سه عدد هستند که به رنگ گلبرگ
جو نرگسلغتنامه دهخداجو نرگس . [ ج َ / جُو ن َ گ ِ ] (اِ مرکب ) جوی که در قلم نرگس نگاه دارند تا تر و تازه بماند. (آنندراج ).
نرگسلغتنامه دهخدانرگس . [ ن َ گ ِ ] (اِ) پهلوی : نرکیس ، از یونانی : نرکیسس ، معرب آن نرجس ، لاتینی : نرسی سوس ، فرانسه : نرسیس . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). نرجس . (بحر الجوا
