نعمةدیکشنری عربی به فارسیتوفيق , فيض , تاءيد , مرحمت , زيبايي , خوبي , خوش اندامي , ظرافت , فريبندگي , دعاي فيض و برکت , خوش نيتي , بخشايندگي , بخشش , بخت , اقبال , قرعه , جذابيت , زينت
نعمةلغتنامه دهخدانعمة. [ ن َ م َ ] (ع اِمص ،اِ) فراخی . آسودگی زندگانی . (آنندراج ) (منتهی الارب ). تنعم . (تاج العروس ). فراخی و وسعت و آسایش در زندگانی . تمتع. رفاهیت . (ناظم
نعمةلغتنامه دهخدانعمة. [ ن َ م َ ت َ / ن ِ م َ ت َ / ن ُ م َ ت َ ] (ع اِ) نعمة عین ؛ اکراماً لک و انعاماً لعینک . (متن اللغة). نعام عین . (ازمنتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). رجو
نعمةلغتنامه دهخدانعمة. [ ن َ م ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بیرم بخش گاوبندی شهرستان لار. در 38 هزارگزی شمال شرقی گاوبندی در جلگه ٔگرمسیری واقع است و 126 نفر سکنه دارد. آبش از چ
نعمةلغتنامه دهخدانعمة. [ ن ِ م َ ] (ع اِمص ، اِ) دست و دسترس نیکو. (از منتهی الارب ). آنچه از روزی و مال و جز آن که نصیب آید. (از اقرب الموارد). یدالبیضاء الصالحة. (متن اللغة) (
نعمةاﷲ ولیلغتنامه دهخدانعمةاﷲ ولی . [ ن ِ م َ تُل ْ لا هَِ وَ ] (اِخ ) (شاه ...) ابن عبداﷲبن محمدبن عبداﷲبن کمال الدین حلبی کوهبنانی کرمانی ، ملقب به نورالدین و متخلص به سید و معروف ب
نعمةالغتنامه دهخدانعمةا. [ ن ِ م َ تُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن عبداﷲبن محمدبن حسین الحسینی الجزائری البصری ، ادیب و مدرس و فقیه امامی مذهب است ، به سال 1050 هَ . ق . در قریه ٔ صباغیه
نعمةالغتنامه دهخدانعمةا. [ ن ِ م َ تُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن محمود نخجوانی ، معروف به شیخ علوان ، از عرفای قرن دهم هجری قمری است ،از اهالی نخجوان قفقاز بود و در آقشهر به سال 920 هَ
نعمةالغتنامه دهخدانعمةا. [ ن ِم َ تُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن احمدبن مبارک رومی ، شهیر به روشنی زاده ، از فضلای قرن دهم هجری قمری روم است و کتابی در لغت فارسی به ترکی به نام لغت نعمةا
کُندگویش خلخالاَسکِستانی: kəll دِروی: kəll شالی: kəl کَجَلی: kül کَرنَقی: kəll کَرینی: kull کُلوری: kəl گیلَوانی: kəll لِردی: koll
گودگویش خلخالاَسکِستانی: čâla دِروی: čâla شالی: čâla کَجَلی: čâla کَرنَقی: čâla کَرینی: čâla کُلوری: dull گیلَوانی: vevašta/kul لِردی: darin