نقیشلغتنامه دهخدانقیش . [ ن َ ] (ع اِ) متاع پراکنده در آوند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). نفیش . (اقرب الموارد). و رجوع به نفیش شود. || مثل . همتا. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم
کُرچَل گرفتنگویش بختیاری1. خوشههاى گندمى را که پس از کوبیدن خرمنبهصورت سنبله باقىمانده جداگانه با چوب ستبرى کوبند تا دانه از پوشینه جدا شود؛ 2. (کنایى) به کسى که کتک بسیارى خورده ب
