نواسهلغتنامه دهخدانواسه . [ ن َ س َ / س ِ ] (اِ) نبیره . فرزندزاده عموماً، دخترزاده خصوصاً . (از برهان قاطع). سبط. (از مهذب الاسماء). عقب . (دستور اللغة) (مهذب الاسماء). نوه . نب
کاسه ٔ نگونلغتنامه دهخداکاسه ٔ نگون . [ س َ / س ِ ی ِ ن ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بمعنی کاسه ٔ مینا است که آسمان باشد. (برهان ).
کاسه نوازلغتنامه دهخداکاسه نواز. [ س َ / س ِ ن َ ] (نف مرکب ، اِ مرکب ) نقاره نواز و نقاره چی . (برهان ) (ناظم الاطباء) : کوس رویین بلند کرد آواززخمه بر کاسه ریخت کاسه نواز. نظامی .|
کاسه ٔ خون کشیدنلغتنامه دهخداکاسه ٔ خون کشیدن . [ س َ / س ِی ِ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) خون خوردن . (آنندراج ).
کاسه ٔ گردونلغتنامه دهخداکاسه ٔ گردون . [ س َ / س ِ ی ِ گ َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایت از آفتاب است . || ساقی را نیز گویند.