نوشولغتنامه دهخدانوشو. [ ن َ / نُو ش َ / شُو ] (نف مرکب ) حادث ، برابر قدیم . (برهان قاطع) (آنندراج ). ظاهراً برساخته ٔ فرقه ٔ آذرکیوان است ، از نو به معنی تازه و شو به معنی شون
گنجشکگویش اصفهانی تکیه ای: mârinǰe طاری: mârenǰi طامه ای: mârenǰi طرقی: merenǰin کشه ای: merenǰin نطنزی: mâronǰi
خانهگویش خلخالاَسکِستانی: ka دِروی: ka شالی: ka کَجَلی: ka کَرنَقی: ka کَرینی: ka کُلوری: ka گیلَوانی: kar لِردی: kiya
کجاگویش خلخالاَسکِستانی: kâ دِروی: kâ شالی: kâ کَجَلی: aku کَرنَقی: kâ کَرینی: kâ کُلوری: kâ گیلَوانی: kâ لِردی: kâ
آویختگویش اصفهانی تکیه ای: âvanguneš ka طاری: darrit طامه ای: âvizuney ke طرقی: derešyit کشه ای: derešvit نطنزی: âvengoneš ka
بیاویزگویش اصفهانی تکیه ای: âvangun ka طاری: darriǰ طامه ای: âvizun ke طرقی: deryiǰ کشه ای: derviǰ نطنزی: âvengon ke