ترعه ٔ آتسلغتنامه دهخداترعه ٔ آتس . [ ت ُ ع َ / ع ِ ی ِ ت ُ ] (اِخ ) ترعه ای است که در حدود سال 481 ق .م . بوسیله ٔ خشایارشا بین دریای مغرب و بحر احمر در دامنه ٔ کوه آتس حفر گردید و ا
ترعهفرهنگ انتشارات معین(تُ عِ) [ ع .ترعة ] 1 - کانال ، آبراه بزرگ و عمیقی که بین دو دریا برای عبور کشتی ها ساخته شود. 2 - در. 3 - دهانة حوض یا استخر.
ترعهفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. (جغرافیا) نهر بزرگ و عمیق که بین دو دریا ساخته شود که از آن با کشتی عبور کنند؛ تنگه؛ کانال.۲. [قدیمی] در؛ باب.۳. [قدیمی] باغچه.۳. [قدیمی] دهانۀ جوی یا استخر.