ماهی تاوهلغتنامه دهخداماهی تاوه . [ وَ / وِ ] (اِ مرکب ) تاوه ٔ پهنی که در آن ماهی برشته کنند. (ناظم الاطباء). ماهی تابه . رجوع به ماهی تابه و ماهی توه شود.
ماهیگیرک تاجدار ژاپنیSynthliboramphus wumizusumeواژههای مصوب فرهنگستانگونهای از ماهیگیرکیان و راستۀ سلیمسانان با پاهای پنجهدار زرد و قوی و پرهای عموماً سفید و ابروهای سیاه و بسیار بلند که تا انتهای سر امتداد دارد
تالغتنامه دهخداتا. (ع حرف ) اسم اشاره است برای مفرد مونث . تثنیه ٔ آن «تان » و جمع آن «اولاء» است . گاهی «ها» تنبیه به اولش افزوده گردد چون : هاتا، هاتان ، هؤلاء. اگر در مخاط