تبنجهلغتنامه دهخداتبنجه . [ ت َ ب َ ج َ / ج ِ ] (اِ) همان تبانجه است . (شرفنامه ٔ منیری ). بمعنی تبانجه . کذا فی شرفنامه .(لسان العجم شعوری ج 1 ورق 291 ب ). تبنچه . تپنچه . تپانج
تبنچهلغتنامه دهخداتبنچه . [ ت َ ب َ چ َ / چ ِ ] (اِ) همان تپانچه ٔ معروف که بتازیش لطمه خوانند. (آنندراج ). رجوع به تپانچه و طپانچه و لطمه شود.
تبنگهلغتنامه دهخداتبنگه . [ ت َ ب َ گ َ / گ ِ ] (اِ) طبله ای که نان در آن گذارند. (برهان ). تبنگو (طبق ). (آنندراج ) (انجمن آرا). طبل نان باشد. (فرهنگ اوبهی ). تبنگ بمعنی اول (طب
تبنگهفرهنگ فارسی عمید / قربانزاده= تبنگو: ◻︎ منت از خلق بهر نان چه برم / که جهان چو تبنگهٴ نان است (سوزنی: لغتنامه: تبنگه).
تبنکهلغتنامه دهخداتبنکه . [ ت َ ب َ ک ِ ] (اِ) ناظم الاطباء تبنگه را به تصحیف چنین ضبط کرده و با حروف لاتین هم تصریح نموده است . رجوع به تبنگه شود.