توهقلغتنامه دهخداتوهق . [ ت َ وَهَْ هَُ ] (ع مص ) متحیر ومضطر کردن کسی را در سخن به چیزی حیرتناک : توهق فلاناً فی الکلام . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب المو
تَرْهَقُهَافرهنگ واژگان قرآنآن را فرا مي گيرد(رهق به معناي احاطه و تسلط يافتن به زور است ، و ارهاق به معناي تکليف کردن است )
تَرْهَقُهُمْفرهنگ واژگان قرآنآنان را فرا مي گيرد (رهق به معناي احاطه و تسلط يافتن به زور است ، و ارهاق به معناي تکليف کردن است )
تَزْهَقَفرهنگ واژگان قرآنبه سوي هلاکت (بيرون)رود(کلمه زهوق به معناي خروج به سختي ، و اصل آن بطوري که گفتهاند به معناي بيرون آمدن جان و مردن است )
پایینگویش خلخالاَسکِستانی: jir دِروی: jir شالی: jir کَجَلی: ašniv کَرنَقی: jir کَرینی: jir کُلوری: jir گیلَوانی: jir لِردی: jir
پیژامهگویش اصفهانی تکیه ای: ǰiršavvâli طاری: ǰeršalvâri طامه ای: ǰiršalvâri طرقی: ǰeršalvâri کشه ای: ǰeršalvâli نطنزی: ǰiršalvâri
زیرپوشگویش اصفهانی تکیه ای: ǰirpiruni طاری: ǰerperuni طامه ای: ǰirpüš طرقی: ǰerpörâhuni کشه ای: ǰerporuni نطنزی: ǰirpuš
