هتاءةلغتنامه دهخداهتاءة. [ هََ / هَُ ءَ ] (ع اِ) وقت . هنگام . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (تاج العروس ). هزیع. (معجم متن اللغة). بخصوص هنگامی از شب . (ناظم الاطباء). گاهی نیز
هتاکلغتنامه دهخداهتاک . [ هََ ت ْ تا ] (ع ص ) در عربی صیغه ٔ مبالغة از ماده ٔ هتک بسیار پرده در. (ناظم الاطباء). و در فارسی ، آنکه پرده از کارهای پوشیده ٔ مردمان بر می دارد و عی