هاچهلغتنامه دهخداهاچه . [ چ َ / چ ِ ] (اِ) دایاق . چوب که سر آن دو شاخ است و به زیر شاخ درخت و امثال آن زنند تا فرونیفتد و بشکند. تلفظ دیگر آن خاچه است .
هاگچهلغتنامه دهخداهاگچه . [ چ َ / چ ِ ] (اِ مصغر) از ساخته های فرهنگستان ایران معادل کلمه «Sporule» فرانسوی و به معنی هاگ کوچک . (فرهنگ غفاری ).
هاچهفرهنگ انتشارات معین(چِ یا چَ) (اِ.) چوبی که سر آن دو شاخه است و آن را به زیر شاخة درخت و مانند آن زنند تا فرو نیفتد و نشکند.