اعجمیلغتنامه دهخدااعجمی . [ اَ ج َ می ی ] (ع ص نسبی ، اِ) یکی ِ اَعجَم . (منتهی الارب ). یک تن اعجم . یک اعجم . (یادداشت بخط مؤلف ). || گنگ . ناتوان از سخن گفتن بزبانی بیگانه نس
اعجمیفرهنگ انتشارات معین( ~.) [ ع . ] (ص نسب .) 1 - غیر عرب . 2 - کسی که نتواند به شیوایی سخن گوید. 3 - ایرانی ، فارسی .
اعجمی زبانلغتنامه دهخدااعجمی زبان . [ اَ ج َ زَ ] (ص مرکب ) آنکه سخن فصیح نتواند گفت . || آنکه بزبان غیرعربی متکلم باشد. (فرهنگ فارسی معین ).
اعجمی سارلغتنامه دهخدااعجمی سار. [ اَ ج َ ] (ص مرکب ) اعجمی زاد. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به اعجمی زاد شود.
اعجمی نسبلغتنامه دهخدااعجمی نسب . [ اَ ج َ ن َ س َ ] (ص مرکب ) اعجمی زاد. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به اعجمی زاد شود.
اعجمی زادلغتنامه دهخدااعجمی زاد. [ اَ ج َ ] (ن مف مرکب / ص مرکب ) اعجمی زاده . آنکه فرزند غیر عرب باشد. || ایرانی نژاد. (فرهنگ فارسی معین ).
اعجمی زادهلغتنامه دهخدااعجمی زاده . [ اَ ج َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب / ص مرکب ) آنکه از نژاد عرب نباشد. || ایرانی نژاد. (از فرهنگ فارسی معین ). رجوع به اعجمی شود.
هومنفرهنگ نام‌ها(تلفظ: hu man) (هو = خوب + من/ مان = اندیشه و روح) به معنی دارنده‌ی روح خوب و نیک اندیش ؛ (در اعلام) نام پسر ویسه و برادران پیران و یکی از سرداران افراسیاب .