افرجلغتنامه دهخداافرج . [ اَ رَ ] (ع ص ) آنکه هر دو سرین وی جهت بزرگی با هم نپیوندد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). آنکه هر دو الیه ٔ وی بزرگ باشد و بهم نرسد. و انثی
جافرلغتنامه دهخداجافر. [ ف ِ ] (ع اِ) آن اشتر که از گشنی بازمانده بود. ج ، جوافر. (مهذب الاسماء). || (ص ) ناتوان شده از بسیاری لباس . (ناظم الاطباء).