جاحرلغتنامه دهخداجاحر. [ ح ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از جَحْر. پس مانده ای که رسیدن نتوانست . (منتهی الارب ). المتخلّف الذی لم یلحق . (اقرب الموارد). || درآینده به سوراخ و نهان جای .
جواحرلغتنامه دهخداجواحر. [ ج َ ح ِ ] (ع ص ، اِ) درآیندگان بسوراخ و نهان جای . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (اقرب الموارد). || المتخلفات من الوحوش و غیرها. (از اقرب الموارد).
احرلغتنامه دهخدااحر. [ اَ ح َرر ] (ع ن تف ) سوزان تر. گرم تر : احرّ نارالجحیم ابردها. متنبی .احرّ من الجمر. || لطیف تر: هو احرّ حسناً منه ؛ او لطیف تر است از آن یک در حسن و خوب
احرونلغتنامه دهخدااحرون . [ اَ ح َرْ رو ] (ع ص ، اِ) ج ِ حَرة. (منتهی الارب ). زمینهای سنگلاخ سوخته .
احروجیلغتنامه دهخدااحروجی . [ اُ ] (ص نسبی ) نسبت است به احروج ، که نام بطنی است از قبیله ٔ همدان . (سمعانی ).