اخوةلغتنامه دهخدااخوة. [ اِ / اُ وَ ] (ع اِ) ج ِ اَخ و اَخ ّ و اخو و اخاً و اُخواً. برادران . (مؤید الفضلاء) (منتهی الارب ): و جاء اخوة یوسف فدخلوا علیه فعرفهم و هم له منکرون .
اخوةلغتنامه دهخدااخوة. [ اِ وَ / اُ وَ / اُ خ ُوْ وَ ] (ع اِ) ج ِ اخ . برادران . دوستان . همنشینان . صاحب مجمعالبیان گوید: اخوة؛ برادرانی که از یک پدر و مادر نباشند و اخوان ؛ بر
نجاخةلغتنامه دهخدانجاخة. [ ن َج ْ جا خ َ ] (ع ص ) امراءة نجاخة؛ زن که از کس وی آوازی برآید وقت جماع . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ). || زن رشاحه که باربار تری فرج ر