انده خوردنلغتنامه دهخداانده خوردن . [ اَ دُه ْ خوَرْ / خُرْدَ ] (مص مرکب ) اندوه خوردن . غم خوردن : کسی نیست در بخشش دادگرهمی شادی آرای و انده مخور. فردوسی .کنون شادمان باش و انده مخو
اندوه خوردنلغتنامه دهخدااندوه خوردن . [ اَ ه ْ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) غم خوردن . دل گرفته شدن . محزون گردیدن . (از ناظم الاطباء). اغتمام . (یادداشت مؤلف ) : ز اندوه خوردن نباشدت
انده خوارلغتنامه دهخداانده خوار. [ اَه ْ دُ خوا / خا ] (نف مرکب ) اندوه خوار. غم خوار. غم خور. غمگین : خجسته بادت نوروز و نیک بادت روزتو شادخوار و بداندیش خوار و انده خوار. فرخی .روا
انده خواریلغتنامه دهخداانده خواری . [ اَ دُه ْ خوا / خا ] (حامص مرکب ) اندوه خواری . (از فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به اندوه خواری شود.
انده خورلغتنامه دهخداانده خور. [ اَ دُه ْ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) اندوه خور : مهر فرزندی بر خواجه فکنده ست جهان زآنکه چون مادر انده خور انده بر اوست .فرخی .