ابوسعدلغتنامه دهخداابوسعد. [ اَ س َ ] (اِخ ) ادریسی . رجوع به محمد ادریسی شود و بعضی کنیت او را ابوعبداﷲ گفته اند.
ابوسعدلغتنامه دهخداابوسعد. [ اَ س َ ] (اِخ ) خیر انصاری . صحابی است و او را ابواسعد زرقی نیز گویند. و بعضی کنیت او را ابوسعید گفته اند.
ابوسعدلغتنامه دهخداابوسعد. [ اَ س َ ] (اِخ ) ابن ابی عصرون عبداﷲبن محمد شافعی . او راست : تعلیقی بر مهذّب ابواسحاق شیرازی . و بعضی کنیت او را ابوسعید گفته اند. رجوع به ابن ابی عصر
ابوسعدلغتنامه دهخداابوسعد. [ اَ س َ ] (اِخ ) ابن حمدون . او راست : کتاب تذکره . ابن خلکان کنیت او را ابوالمعالی و ذهبی ابوسعد گفته و نیز ذهبی وفات او را در سال 608 هَ . ق . آورده
ابوسعدونلغتنامه دهخداابوسعدون . [ اَ س َ ] (اِخ ) اوراست : تأسی اهل الایمان بماجری علی مدینة قیروان .
ابواسحاق سعدیلغتنامه دهخداابواسحاق سعدی . [ اَ اِ ق ِ س َ] (اِخ ) ابراهیم بن یعقوب جوزجانی . محدث . اصلاً از مردم جوزجان نزدیک بلخ بوده و به نوبت به مکه و مدینه ،بصره ، رمله و دمشق اقامت
سعدالدین ابوالقاسملغتنامه دهخداسعدالدین ابوالقاسم . [ س َ دُدْ دی اَ بُل ْ س ِ ] (اِخ ) ابن براج (قاضی ...). رجوع به ابن براج قاضی سعدالدین شود.
ابوبکربن سعدانلغتنامه دهخداابوبکربن سعدان . [ اَ بو ب َ رِ ن ِ س َ ] (اِخ ) احمدبن محمد. یکی از شیوخ صوفیه صاحب جنید. برای طلاقت و فصاحتی که در او بود کرتی خلیفه او را بدربار روم بسفارت ف