ابوحمزهلغتنامه دهخداابوحمزه . [ اَ ح َ زَ ] (اِخ ) صوفی خراسانی محمدبن ابراهیم . یکی از مشایخ صوفیه . اصل او از نیشابور و از اصحاب جنید است و صحبت جمعی دیگر از اکابر متصوفه نیز از
ابوحمزهلغتنامه دهخداابوحمزه . [ اَ ح َ زَ ] (اِخ ) اخضربن سحیط. محدث است و صدقةبن یزید از او روایت کند.
ابوحمزهلغتنامه دهخداابوحمزه . [ اَ ح َ زَ ] (اِخ ) اسحاق بن ربیع. تابعی است و از حسن بصری روایت کند.
ابوحمزهلغتنامه دهخداابوحمزه . [ اَ ح َ زَ ] (اِخ ) انس بن مالک . خادم رسول اﷲ. صحابی است و این لقب رسول صلوات اﷲعلیه بدو داد آنگاه که او تره ٔ حمزه چید. و رجوع به انس ... شود.