ابوخطابلغتنامه دهخداابوخطاب . [ اَ خ َطْ طا ] (اِخ ) ابن دحیةبن عمربن حسن بن جمیل الکلبی الذاتی [ شاید: دانی ؟ ] السبتی الاندلسی ، ملقب به ذوالنسبین . ادیب لغوی و محدث . مولد او ان
ابوخطابلغتنامه دهخداابوخطاب . [ اَ خ َطْ طا ] (ع اِ مرکب ) پلنگ . نمر. (المزهر). ابوخلعه . || حِدَاءَة. موش گیر. (مهذب الاسماء). غلیواژ. گوشت ربا. و رجوع به ابوالخطاف شود.