ابوالمنصورخانلغتنامه دهخداابوالمنصورخان . [ اَ بُل ْ م َ ] (اِخ ) همشیره زاده و داماد سعادتخان از مردم نیشابور. چندی وزارت احمدشاه بن محمدشاه کرد. وفات وی در ذی حجه ٔ 1167 هَ . ق . بود.
ابوالمننلغتنامه دهخداابوالمنن . [ اَ بُل ْ م ِ ن َ ] (ع اِ مرکب ) مرق طبیخ . (المرصع). (شاید: ابوالمُنَی ).
ابوالمنیلغتنامه دهخداابوالمنی . [ اَ بُل ْ م ُ نا ] (اِخ ) ابونصر حفاظ معروف به کوهین عطار اسرائیلی هارونی . او راست : منهاج الدکان فی الطب که 658 هَ . ق . در قاهره برای پسر خویش نو
ابوالمنیلغتنامه دهخداابوالمنی . [ اَ بُل ْ م ُ نا ] (ع اِ مرکب ) رسول دعوت . (مهذب الاسماء) (المرصع) (السامی فی الأسامی ).
